BPC Antwerp Postuurkanarie Club

Het nieuwe border model

door Phil Warne, bewerkt door Paul Daemen

  

Ik voel me vereerd toen de Noord Amerikaanse Border Canary Club me vroeg de vernieuwingen aan het border model te bespreken zodat het overeenkomt met de kampioenvogels van vandaag. Ook het algemene beeld vooral voor de nieuwe kwekers uit te leggen en wat de doelstelling is.

Vermits ik de border reeds vele jaren bestudeer dacht ik dat het een goed idee was om eens terug te kijken naar de oude foto’s en video’s en om deze vogels te vergelijken met de vogels van vandaag.

 Een interessant feit is dat de border van twintig jaar en meer, lange vogels waren en smal met een lange rug, dikker achter de poten, een worteltype. De breedte was moeilijk te bekomen in een goede kwaliteit. De vogel van vandaag is ronder heeft een fijnere nek meer ronder, duidelijk definieerbaar samen met goede poten en kwaliteit. Het enige dat ik denk dat de huidige vogels niet hebben is de betere of sterkere en gesloten  ronding achter de poten. Ik meen dat de ronding en flanken heel belangrijke punten zijn om aan te werken. De flanken moeten rond zijn niet plat of strak en de ronding moet de vogel een balans geven zodanig dat er evenveel body achter de poten is als ervoor.

Ik had het genoegen om een buitengewone ¾ bont intensieve man te kweken in 1997. Deze had juist deze goede rondingen samen met heel goede poten en flanken bij een goede houding zoals ik beschreef. Veel kwekers in de U.K. proberen om verbeteringen bij de borders bij te houden en worden spijtig genoeg geconfronteerd met problemen als gespleten borst en nek. De oorzaak is een slapende genen dat teruggaat tot de kanarie voorvaders en dit is volgens een onderzoek op televisie uitgezonden. Ik denk dat dit probleem de kop opsteekt bij het steeds toepassen van inteelt. Mijn raad is wanneer een vogel gekweekt wordt die een fout heeft men niet verder inteelt moet doen tenzij men heel goed op de hoogte is van wat je gaat doen! Inteelt of het samenzetten van vogels met dezelfde fout duurt jaren om dit terug recht te zetten en zelfs als men denkt dat het zover is kunnen er nog af en toe dominante genen plots te voorschijn komen. Vouwen en splits in de bevedering mag men niet toelaten.

Een ander veel voorkomende fout is de obsessie voor grootte. Voor mij is de grootte niet belangrijk. Eigenlijk wanneer ik keur ga ik meer voor een kleiner type omdat deze meer dan eens een betere bevedering laten zien. Ik ben niet geïnteresseerd in een grote vogel die daar gewoon zit. Ik wil een levendige vogel zien die beweegt als een ballerina. Geen enkele andere vogel dan de border kent deze kunst.

Sommige exoten dansen op de stok maar de border moet werken.Hij moet zich buitenwaarts keren, met een wipje en dan met een buiging voor hij naar de andere stok springt. Hij moet zich zo bewegen dat wanneer hij land hij zich een klein beetje terug moet oprichten, vervolgens recht zit en zich naar u toekeert. Indien een vogel breedte heeft in verhouding tot grootte doet de afmeting geen belang als hij werkt met een goede balans, zich goed opricht boven de zitstok en de andere punten volgens de standaard dan zal hij in de bekoring vallen van de echte border liefhebber.

 De poten zijn ook belangrijk bij de border van vandaag. Een border met te korte poten is voor mij zoals een schilderij zonder kader.

Een ander waarneembaar punt van vandaag is de aanwezigheid van een goede natuurlijke kleur. Ik heb hier over al lang zitten na te denken en ik geloof met het oog op het kweken van rondere vogels er een breder type van pluim is gekomen. Wanneer we dit goed bekijken merk ik dat de band op de rand van de pluim matter van kleur is en dit is het gedeelte van de pluim die zichtbaar is over de gehele vogel. Misschien omdat de pluim breder is dat we meer zien van dit lichter gedeelte van de pluim en dat dus ook de kleur wegneemt van de vogel. Wat ook de oorzaak mag zijn men mag er zeker van zijn dat ik me verder zal verdiepen in deze materie.

Ik zou willen eindigen met enkele zaken die de keurders in overweging moeten nemen bij het selecteren van de beste border. Het bordermodel dat ik heb getekend is een intensieve pop. Intensieve hebben het voordeel om ronder te zijn dan schimmels en tonen ook wat meer rug. We moeten aanvaarden dat de opbouw van een schimmelpluim anders is, ook al is de pluim breder en meer haakjes heeft en dikker is.Het lijkt dat ze platter ligt en geeft de vogel een ietsjes meer dikkere nek en een plattere rug.

 Een andere punt ter overweging is de cinamon en fawn. Hun pluim is veel fijner en ze hebben een kentekenend nadeel over de kop en rug en op plaatsen waar de pluim korter is (bovenop de kop) gebruik het bordermodel dus als voorbeeld, de kwaliteit en beweging zijn de belangrijke punten.